dinsdag, december 21, 2010

Gat in de weg

U vraagt zich misschien af of hier een struik midden in het asfalt groeit.
Nee, dat is het niet.
Hier zit een flink gat in het asfalt, als gevolg van flinke regenval.
Om dat gat te markeren wordt er dan een struik in gezet, zodat je er niet met je auto doorheen zult rijden.


Het heeft de laatste weken af en toe flink geregend en men is nog niet klaar met reparaties.

Dus, ziet u een struik uit het asfalt omhoog steken, wees dan op uw hoede.

Zo, dan is dat irritante computerverhaal van de voorpagina verdwenen.
Probleem is opgelost door de harde schijf opnieuw te formatteren. Helaas, een andere oplossing leek er niet te zijn.
Posted by Picasa

woensdag, december 01, 2010

PC-probleem: wel of geen virus?

Ik word zo onderhand helemaal gestoord van dat virus. Tenminste, is het wel een virus?

Graag jullie tips:
Vorige week donderdag is mijn McAfee automatisch geupdate. Na het updaten moest ik opnieuw opstarten. Dat heb ik niet onmiddellijk gedaan omdat ik allerlei programma’s open had staan. Vanaf vrijdag is mijn PC gek gaan doen.
Dat gek doen is: niet meer reageren als ik meerdere programma’s open had. O.a. de Startknop om een programma te openen, en dan reageert hij niet meer. Het enige wat dan nog helpt is de computer geforceerd uitzetten.
Ik heb taakbeheer geopend en zag dat de activiteit van de processor tot bijna nul was gereduceerd.

Na van alles te hebben geprobeerd ging ik eens kijken of ik een virus had.
Ik heb Stinger van McAfee binnengehaald en die geeft aan dat ik dat fakealert!Antivirus Studio 2010 virus zou hebben.

Ik kan Stinger alleen in Safe Mode draaien. Tenminste, in Safe Mode blijft de computer normaal functioneren. Het lijkt dat hij dan niet wordt beinvloed.
Als ik Stinger in de gewone modus draai blijft hij op een gegeven moment hangen tijdens het scannen van een bestand, en gaat niet meer verder.
En dat geldt ook voor McAfee scanner en Avast virusscanner.

Maar Stinger constateert het virus, maar verwijdert het virus niet.
Het vreeemde is dat geen enkel ander programma het virus vindt.
Avast heb ik geprobeerd.
Ik heb Hitman Pro geprobeerd, en SpyHunter.
Geen enkel programma vindt het virus.

Handmatig verwijderen van het virus:
Op site vind ik aanwijzingen om het virus handmatig te verwijderen: ik moet o.a. regels uit het register verwijderen, maar als ik regedit ga draaien vind ik die regels helemaal niet in het register.
Is het virus er nou wel of niet?

Iets anders wat vreemd is:
In Safe Mode:
McAfee Realtime scannen is uitgeschakeld. Als ik het wil inschakelen gaat hij onmiddellijk weer uit, alsof iemand op de knop ' uitschakelen' klikt.
En iets soortgelijks met Avast: ik krijg de melding “uw systeem is onbeveiligd” maar als ik op “Herstel Nu” klik gebeurt er niets.

En dit alles gebeurt ook in de ‘gewone modus’.

Wat is er nu aan de hand?
Heb ik het virus wel? Alleen Stinger weet hem te vinden.
Maar mijn PC doet wel raar.

Er is natuurlijk een hele lijst van lopende processen en services in Taakbeheer. Maar daarvan kan ik allemaal niet beoordelen waarvoor die zijn.

Kortom, ik snap er zo onderhand helemaal niets meer van.

Ik hoor graag of je advies voor me hebt.
Overigens gaat werken in Safe Mode redelijk, incl. netwerk.

Alle tips zijn welkom: j.c.hoogland@gmail.com

zondag, oktober 24, 2010

Op de snelweg in Marokko (en Tunesië)

Dit berichtje gaat weer eens over het verkeer in Marokko (en Tunesië).

Om precies te zijn gaat het over de linkerrichtingaanwijzer, die heeft hier een andere functie dan bij ons, althans als je op de snelweg aan het rijden bent.
Op de snelweg is de richtingaanwijzer niet om aan te geven dat je van rijbaan gaat wisselen. De linkerrichtingaanwijzer wordt op de snelweg geassocieerd met inhalen. Mijn chauffeur in Tunesië handelde dan als volgt: hij was al lang op de linker baan aan het rijden maar als hij een andere auto die rechts reed wilde passeren, dan deed hij even zijn linker richtingaanwijzer aan tot we die auto waren. Dan zette hij de linker richtingaanwijzer weer uit. Vaak ging hij na het inhalen naar de rechterbaan toe, maar zonder de rechterrichtingaanwijzer te gebruiken. Met andere woorden die linkerrichtingaanwijzer betekent dan: ik haal jou nu in.

En zo zijn er nog meer functies voor de linkerichtingaanwijzer:
1: tegen auto voor je: ga opzij, dat wil zeggen ga naar rechts, want ik wil inhalen.
2: tegen de auto achter je: ik blijf nog even op de linkerbaan jij kunt mij nog niet inhalen.
3: ik ga naar links om in te halen. Wij zouden dat de normale functie van de linkerrichtingaanwijzer noemen.
4: van een vrachtwagen: je kunt nu niet inhalen (tegenliggers, of op de snelweg: de weg is hier te smal, bijv. wegens werkzaamheden)
5: ik ben vergeten mij linkerrichtingaanwijzer uit te zetten (dat komt in de beste families voor ook bij ons, en ook wel eens bij mijzelf).

Drijvende markt in Banjarmassin (Kalimantan)

Enkele weken geleden, net na terugkomst uit Indonesië had ik nog wat foto's beloofd.

Ik zal hier nog wat foto's toevoegen van de drijvende markt (floating market) van Banjarmassin op Kalimantan (v/h Borneo). We waren in Banjarmassin omdat het de geboorteplaats is van mijn (inmiddels overleden) schoonvader. Mijn vrouw wilde heel graag een keer die plek bezocht hebben.



's Ochtends net na zonsopgang komen tientallen vrouwen in kano's bij elkaar om onderling goederen te verhandelen. Vervolgens gaan deze vrouwen als een soort drijvende winkeltjes langs de huizen die deels in de rivier en deels langs de rivier staan. Ze gaan daar de goederen (vooral levensmiddelen) verkopen aan de bewoners.



Deze markt wordt elke ochtend gehouden. Je ziet de vrouwen, en maar een heel enkele man, aankomen met hun ranke kano's en met elkaar gaan handelen. Ondertussen wordt er ook een beetje gepraat maar dat lijkt bijzaak. De handel komt op de eerste plaats. En als de dames een voldoende breed assortiment hebben zie je hen wegvaren richting hun 'wijk'.



Wij hadden een motorboot gehuurd om van ons hotel naar de plaats van de markt te gaan, en we dreven met onze boot tussen de handelende dames in hun kano's. Het was een uitgelezen mogelijkheid om foto's te maken. De dames lieten ons onze gang gaan, we waren ook niet de enige toeristen. Veel toeristen zie je overigens niet op Kalimantan. Voor veel mensen waren wij juist een bezienswaardigheid en regelmatig wilde men met ons op de foto. Want ook daar heeft iedereen een mobieltje met camera.


Wie meer foto's van Indonesië wil bekijken kan mijn webalbum Indonesië bekijken door op de link te klikken



Dit kleine meisje was al heel vroeg 's ochtends met haar moeder in de kano gestapt.

zondag, oktober 03, 2010

Moskee op Kalimantan (v/h Borneo)

Moskee 'Al Karama' in Martapura.


groothoek lens (Canon 10-22 mm) met poloarisatie filter, en een mooie lucht erboven: altijd succes.



De bouwstijl van moskeeën in Indonesië is zeer verschillend van de Marokkaanse bouwstijl. De Indonesische stijl sluit aan bij de rest van Azië. Die van Marokko (hoe kan het anders) bij die van Noord-Afrika.

maandag, september 27, 2010

Autorijden in Indonesië

Ik was voor mijn vakantie in Indonesië, het grootste moslimland ter wereld. Via deze blog wil ik iets kwijt over mijn ervaringen in het Indonesische verkeer. Niet omdat u als (vaste?) bezoeker van mijn Marokkoblog daarin geïnteresseerd bent, maar omdat googelende potentiële bezoekers van Indonesië er iets aan zouden kunnen hebben.
Want zelf een auto rijden op Java is iets waar je even goed over na moet denken.

Autorijden in Indonesië
Aangezien ik in Marokko woon ben ik wel wat gewend qua verkeer. In Indonesië wilden we een stuk door Java rijden met een eigen gehuurde auto.
Dat bleek om meerdere redenen niet eenvoudig.
Ten eerste was het op het vliegveld van Jogyakarta niet eens mogelijk een auto zonder chauffeur te huren. Dat kon alleen in de stad.
Ten tweede is het verkeer op Java nogal chaotisch (en links rijdend). Het zijn vooral de vele miljoenen brommers die het verkeer zo onoverzichtelijk maken. Je wordt tegelijkertijd links en rechts ingehaald door brommertjes met soms wel zes(!) personen op één brommer.
En ten derde is de bewegwijzering ook niet ideaal. Dat kan overigens altijd nog slechter. Ook op Bali hebben we 2 dagen een auto gehuurd en op Bali staan de richtingaanwijzingsborden per definitie achter een boom of struik.
Maar met een kaart, een navigator die kan kaartlezen (zeer belangrijk) en een avontuurlijke instelling kom je er altijd.
Maar ook veel Indonesiërs verbaasden zich erover als ik zelf achter het stuur vandaan kroop. We kregen dan vragen als: no driver? No guide? Where is your driver?

Maar als u mij vraagt: raad je het aan om zelf te rijden op Java, dan antwoord ik: als je alleen het geregelde overgeorganiseerde Europese verkeer gewend bent is het een zware opgave.
Heb je ook nog eens geen ervaring met links rijden (en schakelen!), begin er dan niet aan. En vermoedelijk is het huren van een auto inclusief chauffeur niet eens heel veel duurder. Alleen ben je natuurlijk ook verantwoordelijk voor het onderdak en onderhoud van een chauffeur als je meerdere dagen op reis bent.
Wij wilden vooral onafhankelijk en samen zijn en kozen er daarom voor zelf te rijden.
Onze auto (een Toyota Avanza) kostte ons zo'n 32 euro per dag met onbeperkt kilometrage. Op Bali betaalden we 31 euro voor een vergelijkbare auto.

En of u zelf stuurt of een chauffeur meeneemt, reken erop dat je niet echt snelheid kunt maken op de Indonesische wegen. Het snelwegennet is beperkt. Doorgaande wegen zijn betrekkelijk smal en bijna volledig begrensd door huizen, winkeltjes en werkplaatsen in lintbebouwing. Combineer dat met de vele brommers en lichte motorfietsen en het resulteert in een situatie waarin je met moeite een gemiddelde van 40 kilometer per uur kunt halen. Houd daar dus rekening mee bij het plannen van uw reis.

De auto's in Indonesië zijn een verhaal apart. Heel veel speciale modellen die lokaal worden geproduceerd en die we in Europa niet eens kennen. Die Toyota Avanza is een ruime auto, een soort MPV met 6‑7 zitplaatsen. Maar met een heel lichte motor. Bij pakweg 65 km. schakelde ik al naar de vijfde versnelling, en zodra de weg flink begon te stijgen, hetgeen zeer vaak voorkwam, zat ik zo weer in de tweede versnelling, anders trok hij het niet. En dan zaten wij nog maar met zijn tweeën in die auto.

Binnenkort een paar foto's van Indonesië. Ik hoor namelijk regelmatig dat de bezoekers van mijn blog ook mijn foto's graag bekijken.

Voor de googelaars onder u plaats ik hier nog een paar steekwoorden voor de zoekmachine:
auto huren huur verhuur autohuur autoverhuur Java Indonesië

woensdag, augustus 11, 2010

Woordenboeken Arabisch

Ik waarschuw u, deze blog gaat niet over Marokko. Hij gaat over een nieuw woordenboek Arabisch-Nederlands dat recentelijk in Nederland is verschenen.
Iemand wees me op de onderstaande tekst:

16 feb 2010
VVD wethouder Frans Cremer heeft uit handen van Ibrahim Hasan het eerste moderne woordenboek Arabisch-Nederlands in ontvangst genomen. Het woordenboek is een stimulans voor Arabisch sprekende nieuwkomers om de Nederlandse taal te leren.
IJsselsteiner Ibrahim Hasan heeft 16 jaar aan het omvangrijke boekwerk gewerkt. In de jaren negentig kam de uit Jordanië afkomstige Hasan naar Nederland. Het onbrak hem aan een woordenboek om zich de Nederlandse taal eigen te maken. Alleen via een Engels woordenboek kon Hasan Arabische woorden in het Nederlands vertalen. Rechtstreekse vertaling van het Arabisch in het Nederlands was nog niet mogelijk. Ibrahim Hasan zag het als zijn verantwoordelijkheid naar de maatschappij toe om hierin verandering te bergen. 'Taal is de belangrijkste methode om met elkaar te communiceren, aldus Hasan.
Wethouder Cremer, portefeuillehouder Minderheden, prijst Ibrahim Hasan. 'Om zo'n prestatie te leveren, daarvoor heb je een grot doorzettingsvermogen nodig', aldus de wethouder. 'En als dat ook nog eens een zo betrokken inwoner van IJsselstein betreft, dan ben je daar als gemeentebestuur natuurlijk extra trots op. Het is indrukwekkend wat Ibrahim Hasan heeft gedaan.'
Het Arabisch-Nederlands woordenboek is binnenkort verkrijgbaar in de boekhandel. Ook krijgen universiteiten, hogescholen en instellingen die nieuwkomers onderwijzen een exemplaar aangeboden.

U weet het of u weet het niet, maar ik ben ook al vele jaren bezig met het maken van woordenboeken Arabisch. Zie voor alle informatie www.let.ru.nl/wba. Daar kunt u overigens ook zien dat ik dat niet alleen deed.
Dus dat bericht was wel even aanleiding om de site van de maker eens te gaan bekijken (www.alnobany.com).
Nou dat was schrikken.

De samensteller schrikt er namelijk niet voor terug zijn concurrenten even een flinke veeg uit de pan te geven. En dus ook mijn werk. Het zou veel te veel onduidelijke informatie en afkortingen bevatten.
Ik zal deze blog niet te specialistisch maken, maar (uiteraard) vond ik de kritiek niet terecht. In mijn ogen demonstreerde de heer Hassan met die kritiek dat hij absoluut geen verstand heeft van het maken van woordenboeken.

En toen ik ging kijken naar de voorbeeldpagina's in pdf die op zijn site staan werd dat bevestigd.
Ik maak het wederom niet te technisch en zal dus volstaan met wat citaten uit het Nederlands dat in dit woordenboek voorkomt. Voor de duidelijkheid: ik heb het met typefouten en al overgetypt.
multicultureel (het aanwezig zijn van vele culturen in een plaats (b.v. in een land of een gemeenschap, enz.) social en onderwijs idée dat de nteresse in een studie van vele culturele tradities en achtergronden bevoredert.
wijziigen, vrbeterd, brengend in orde, zettend recht, kabinetsverwisseling, kwelen, nuditeit, versnelend, multipolaritie, makend aansprakelijk, makend ontvankelijk, vindt zich op tegen te ontmoeten, het blootstelling, zijnd of wordend onderwerp, verhinering, herkenen, kenvermogen, vermoeit, oefenvroomheid, overcasting, doe door bochten
En beste lezer, deze lange opsomming van fouten staat op slechts 3 pagina's 301-303 van het boek.

In het genoemde citaat staat dat het woordenboek bedoeld is voor Arabieren die Nederlands willen leren.
U kent allemaal toch minstens één buitenlander die het Nederlands heeft geleerd of aan het leren is. En u weet allemaal dat het voor buitenlanders een nachtmerrie is om te weten of een woord in het Nederlands een de-woord of een het-woord is (de man, het huis). Dan mag je toch veronderstellen dat het woordenboek van mijnheer Hassan de gebruiker van zijn woordenboek die informatie geeft? Niks hoor, zelfs informatie over het lidwoord is door de heer Hassan als onnodige rimram overboord gezet.

Stel u voor dat u een woordenboek Nederlands-Duits gebruikt waarin niet staat of een woord mannelijk, vrouwelijk of onzijdig is. Of een Nederlands-Frans woordenboek waarin niet staat of het le pain of la pain is.
Een minimum aan grammaticale informatie moet aanwezig zijn in een woordenboek. Als je zelfs die minimale informatie weglaat heb je echt niet begrepen wat een woordenboek is, en waar mensen het voor gebruiken.

Arme VVD-wethouder Cremer die zich heeft geleend voor het in ontvangst nemen van dit broddelwerk.
Het spijt me maar ik kan me hier niet diplomatieker over uitlaten.

En u lezer bent gewaarschuwd dat ik niet geheel onpartijdig ben. Maar ik ben wel een vakman al zeg ik het zelf. En elk goed woordenboek kan op mijn waardering rekenen. Want als iemand kan weten wat het is om een woordenboek te maken, dan ben ik het.
Maar iemand die begint mijn werk af te kraken om met hetzelfde argument vervolgens zijn eigen broddelwerk aan te prijzen kan niet op mijn waardering of mijn diplomatie rekenen.

En mocht u van plan zijn een woordenboek Arabisch-Nederlands aan te schaffen, geeft u dan een paar euro meer uit voor een woordenboek dat internationaal erkenning heeft gekregen (waarover binnenkort meer).

Waar ik me vooral over verbaas is dat iemand kennelijk zo weinig zelfkritiek heeft dat hij de tekortkomingen in zijn eigen werk (geen grammaticale informatie) gebruikt om het werk van anderen af te kraken.
En het verbaast me ook zeer dat hij zo vol vertrouwen is in zijn eigen gebrekkige kennis van het Nederlands, dat hij het kennelijk niet heeft laten controleren door iemand die wel Nederlands beheerst. Want al die schrijffouten, en die niet bestaande woorden (oefenvroomheid, multipolaritie), dat had er door iemand met kennis van zaken uit gehaald kunnen worden.

En daar ben ik precies bij een conclusie die ik al schreef ergens in de jaren 80 van de vorige eeuw toen er ook een woordenboek was gemaakt door een eenling, met vergelijkbare tekortkomingen. Het ging toen om het woordenboek Nederlands-Arabisch van Sjarief Amien.
En daar zit ook gelijk het belangrijkste verschil met 'mijn' werk. Want 'mijn' werk is niet alleen van mij maar van een heel team. Als u kijkt op de pagina met medewerkers op de site van het project ziet u daar een team van ruim 20 personen staan: Nederlanders en Arabieren uit verschillende delen van de Arabische wereld. Zo maak je een woordenboek, met een team van specialisten en niet met slechts één persoon die overduidelijk één van de talen nog aan het leren is.

Zo, dat wilde ik toch even kwijt.
Dank als u dit tot het einde hebt gelezen.

En kijk vooral ook even naar de reacties van collega's en woordenboekgebruikers die hieronder staan. Daaruit blijkt dat ik niet alleen sta met mijn kritiek.
Klik op 'reacties' in de regel hieronder.

zaterdag, juli 31, 2010

Bit el Ma

Bit el Ma betekent WC, maar letterlijk betekent het: waterkamer.

Er is in Marokko een site gestart waarop toiletbezoekers foto's kunnen uploaden van toiletten in openbare ruimtes die er niet zo netjes uitzien.
Ik zal de lezers hier niet shockeren met onsmakelijke foto's, wie het wil zien kan de site zelf bezoeken:
http://bitelma.co.cc/site/

Hier een onschuldige foto uit een hotel in Fes waar ik zelf ook wel eens kom. De foto komt van de genoemde site. Ik neem zelf nooit een camera mee naar het toilet ;-) Ik vermoed dat de meeste foto's gemaakt zijn met mobiele telefoons met camera.

Mysterieuze maar heldhaftige mannen op het NIMAR

Op dinsdag 28 juli werden de cursisten van de zomercurus tijdens de pauze op het terras overvallen door een zwerm wespen. Drie cursisten werden gestoken, waarvan één zelfs drie keer.
Er bleek een wespennest te zitten in de bananenboom op onze binnenplaats. Het nest hing ongeveer op de hoogte van het terras op de eerste verdieping waar de cursisten even wilden pauzeren.
Nadat men van de eerste schrik was bekomen besloot Farid onze beheerder dat er actie moest worden ondernomen. Samen met onze bewaker Abdallah heeft hij zich zo goed en zo kwaad als het kon met beschermende middelen uitgedost om het nest te verwijderen. Door de tak naar zich toe te trekken konden ze het nest dichterbij halen en er een vuilniszak omheen doen en dichtknopen. Een helfhaftige actie waarvoor hulde! Dank Farid en Abdallah!
De foto hieronder toont het helfhaftige stel in volle actie.

vrijdag, juni 04, 2010

Cisternes (wateropslagkelders) in El Jadida

Een aantal steden op de Marokkaanse Atlantische kust zijn jarenlang door de Portugezen gebruikt als forten ter bescherming van hun scheepvaart.
Zo ook de stad El Jadida, die onder de Portugezen Mazagan heette.
El Jadida ligt zo'n 80 km. ten Zuiden van Casablanca aan de kust.
In het oude gedeelte van El Jadia is een complex van cisternes aanwezig. Hier werd regenwater opgevangen en als drinkwater opgeslagen.


Het is een fotogeniek complex zoals blijkt uit onderstaande plaatjes.















Meeuwen in Essouira

Bij de pier van Essouira stond, zoals altijd, een windje van zee. Als die wind tegen de pier komt gaat hij stijgen en van die stijgwind maakten de meeuwen gebruik om te zweven. Ik herkende dit op grond van mijn jarenlange ervaring met zweefvliegen. De meeuwen zweven langs de pier zoals zweefvliegtuigen langs een berghelling zweven.
Als je op de muur van de Scala (het fort bij de haven) stond, kwamen die meeuwen op een paar meter van me langsscheren.
Dat leverde een paar leuke foto's op.
Mijn partner vroeg zich af wat ik toch aan het doen was met die meeuwen, maar toen ze de foto's zag, gaf ze me gelijk. Altijd fijn voor je ego ;-)










Essouira

Na al die jaren Marokko was ik eindelijk eens wat langer dan een uurtje in Essouira. Het is een leuk plaatsje dat door sommigen het St. Tropez van Marokko wordt genoemd.

Het is inderdaad nogal toeristisch, maar het is absoluut een aanrader. Verse vis bij de vleet.




een wat obligate foto, er stond zelfs een trapje bij om de fotograaf in staat te stellen op de juiste hoogte te gaan staan.




Een boulevard met (terechte) pretenties.


Een Nederlandse inwoner van Essouira heeft een leuke website over Essouira geopend: http://www.1001daginmarokko.com/

maandag, april 12, 2010

modderrivier in Tunesië

In Tunesië bij het plaatsje Metlaoui stond een Gorge (kloof) op de kaart aangegeven. We gingen er eens kijken en kwamen bij een grijze modderrivier terecht.
In de omliggende bergen wordt fosfaat gewonnen en deze rivier bleek ook fosfaat uit de bergen mee te voeren. De rivierloop was bedekt met een grijze laag meegevoerd fosfaat.
Dat fosfaat gaat blijkbaar krimpen als het droogt en dat gaf heel vreemde effecten: grijze puzzelstukken die in elkaar gepast zijn maar wat tussenruimte hebben vrijgehouden.







woensdag, april 07, 2010

Oriëntatiebezoek aan Tunesië

Ik was een week in Tunesië om een netwerk van contacten in dat land te gaan opbouwen. Het NIMAR is tot nu toe alleen in Marokko actief geweest maar het leek mij nuttig in Tunesië ook een netwerk van universitaire contacten te gaan opbouwen. Dus ik had contact opgenomen met de Nederlandse ambassade in Tunis en daar werd mijn plan met enthousiasme begroet. Op de ambassade vindt men het ook prettig als er wat meer contacten komen op wetenschappelijk niveau tussen beide landen. De ambassade nam contact op met het Tunesische ministerie van hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek en berichtte hen dat ik als directeur van het Nederlands instituut in Marokko van plan was mijn vleugels uit te slaan naar Tunesië, en dat ik op bezoek zou komen voor een kennismakingsbezoek.
Ik had zelf aangegeven welke universiteiten ik wilde bezoeken op grond van informatie die ik al had gekregen, en het ministerie stelde een programma voor mij op om al die universiteiten te bezoeken. Het was dus eigenlijk zo dat de universiteiten opdracht kregen van het ministerie om mij te ontvangen en te woord te staan. Ik heb zo vijf universiteiten in Tunesië bezocht (Tunis, Tunis El Manar, Sousse, Monastir, Sfax).
Op alle universiteiten sprak ik met de president. Bij ons zou dat de voorzitter van het college van bestuur zijn. Dus ik werd netjes ontvangen maar op de ene universiteit had men het duidelijk serieuzer genomen dan op de andere. Sommigen hadden al eens gekeken naar de website van het NIMAR bijvoorbeeld en wisten dus al een beetje wat het NIMAR in Marokko doet, zoals ik ook de website van die universiteiten al eens had bekeken om alvast een indruk te krijgen.
Op één universiteit was er duidelijk veel meer werk van gemaakt want daar sprak ik niet alleen met de president maar met een stuk of 10 mensen van de universiteit. Daar waren decanen bij van verschillende faculteiten en directeuren van instituten. Men was niet alleen geïnteresseerd in de activiteiten van het NIMAR, maar ze hebben mij ook werkelijk het hemd van het lijf gevraagd over de manier waarop het hoger onderwijs in Nederland is georganiseerd en wat de voorwaarden zijn voor studenten om zich in te schrijven voor een bepaalde studie et cetera. Het was werkelijk hartverwarmend hoe men daar op die universiteit belangstelling had voor Nederland.
Op alle universiteiten was het wel zo dat men aangaf geïnteresseerd te zijn in een samenwerking met Nederland. Maar ik heb dan altijd gezegd dat het niet mijn taak is projecten van samenwerking en uitwisseling te initiëren. Wij brengen partijen bij elkaar maar nemen niet het initiatief. En ik heb er ook altijd bij gezegd dat wij er niet zijn om zulke projecten te financieren, daarvoor moet men andere bronnen zoeken.
In elk geval was het een nuttig bezoek al blijven sommige van die besprekingen dus wat erg algemeen en vaag. Maar je kunt er niet omheen om eerst met iemand op het hoogste niveau te praten over de mogelijkheden van samenwerking voordat je er meer concreet over gaat praten met mensen die dichter bij het feitelijke werkveld staan. Zij zullen altijd eerst vragen naar de goedkeuring van het hoogste niveau van hun universiteit, zo werkt het hier nou eenmaal. Dat geldt voor Tunesië en dat geldt voor Marokko ook.

woensdag, maart 10, 2010

Nieuwe Roman die speelt in Marokko: Sirocco van Kees Beekmans.

Ik heb op deze blog al eens eerder melding gemaakt van de publicaties van Kees Beekmans. Kees is columnist van de Groene Amsterdammer, en tegenwoordig ook correspondent van Trouw in Marokko.
En ik beschouw Kees ook als een goede vriend.

De laatste jaren was Kees bezig een roman over Marokko te schrijven. Ik was zeer benieuwd wat het resultaat zou zijn. Het is zijn eerste roman. Dat Kees over een vlotte pen beschikt was al duidelijk. Met zijn gebundelde columns 'Eén hand kan niet klapt´ en ´De jeugd van tegenwoordig´ was hij al in de prijzen gevallen.

Met veel plezier heb ik het boek gelezen. Het is een handzaam boek van zo´n 140 pagina´s dus je leest het in een paar uurtjes uit.
Vanaf het begin was het een lange reeks herkenningen. Hoewel, het begin van het boek beschrijft een scene met hoeren in hippe tenten in Marrakech en daar heb ik zelf weinig ervaring mee :‑)
Maar al lezend herkende ik allerlei zaken die Kees me wel eens had verteld, of die betrekking hadden op gezamenlijke kennissen.
Kees heeft als een constructeur een verhaal gecreëerd uit een aantal elementen.
De setting van het boek is gebaseerd op voor een belangrijk deel waargebeurde nieuwsfeiten.
De zelfmoordaanslagen in Casablanca die hij noemt hebben echt plaatsgevonden.
De beschrijving van de locaties verraden een goede bekendheid met het terrein.
Maar er staan ook autobiografische elementen in het verhaal zoals het conflict met de 'gardien' die in zijn straat op geparkeerde auto's past. Ik weet het want Kees heeft me erover verteld toen het speelde.
En ook Kees zijn frustraties komen aan bod. Eerder schreef hij in één van zijn columns al eens genadeloos over diplomaten en hun vermeende luxe leventje. In dit verhaal komt ook zoiets aan de oppervlakte: diplomaten en directeuren van culturele instituten (die kan ik persoonlijk in mijn zak steken) zouden allemaal in grote villa's wonen met huispersoneel en bewakingspersoneel.

Kees construeerde zo een knap verhaal dat ik zeer geboeid heb gelezen.
Maar wie is zijn vriend en kompaan Alain in het verhaal? Ik geloof niet dat hij mij verteld heeft over een personage dat aan dat signalement voldoet. Is het Kees zijn alter ego? Had hij de ruwe bolster willen zijn zoals hij Alain (Atilla) beschrijft? Of voert hij deze koele berekenende krachtpatser ten tonele om er uiteindelijk weer mee af te rekenen? Of om te laten zien dat de Marokkaanse samenleving gecompliceerder is dan hij lijkt, en dat je je daar beter maar niet te diep in kunt mengen.
Stof tot nadenken, of een praatje met de schrijver.

Kees zelf vertelde me, nog voor ik het boek uit had, dat voor hem de rode draad vooral is: omgaan met armoede. De armoede die overal in Marokko waarneembaar is en die Kees als schrijnend ervaart.
Hoertjes worden tot dat beroep gedreven uit armoede, de gardien in de straat woont in een sloppenwijk, de terroristen worden tot wanhoop gedreven door armoede.
Miljoenen mensen in Marokko leven in die armoede, aldus Kees.

maandag, maart 08, 2010

Export manager op klompen

Afgelopen zondag vloog ik terug naar Casablanca en naast mij zat de drager van onderstaand schoeisel.



Het bleek de export manager van Frico kaas te zijn, die mij vertelde dat hij altijd zo op reis gaat naar de landen van zijn regio (o.a. Noord-Afrika).

En hij boekt daar succes mee want als ik boodschappen ga doen in een supermarkt in Rabat dan zie ik daar altijd de Frico kaas vrij prominent in de schappen liggen.

Overigens had deze zakenman wel ruimte voor een stagiair die in Marokko wat zaken voor hem zou kunnen uitzoeken. Ik heb hem verteld dat het NIMAR zo'n stagiair kan opvangen en ondersteunen. Kortom, HEAO-studenten marketing of zoiets (met goede kennis van het Frans!), hier liggen mogelijkheden. Neem contact op met het NIMAR als je belangstelling hebt (info @ nimar.ru.nl).